Kıpkızıl bir şaraba benziyordu
Batarken bu gün güneş.
Ondanmıdır sarhoşluğum bilmem?
Ta uzaklardan sahibinin izini süren
Bir köpek gibi,
Gece yarısı geldim kelebek sokağına.
Perdelere vurdukça gölgen
Bir çekiç gibi yüreğimi dövüyorken
Göz yaşlarım alev alıp cama vuran gölgenden
Tutuşturdu bağrımı.
Perdenin ardından bile,
Güzelliğin yangınlar çıkarmakta
Acılara saklanmışım.
Evinin karşısındayım
Tam kelebek sokağının tenhasında.
Kıpırdamadan,
Karanlığa bir bıçak gibi saplanmış,
Yüreğimi getirdim sana.
Ratim Dragoviç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder